Column Celine: Vanuit Noorwegen, over en met Noors voetbal

Omdat ik op het moment voor mijn studie vijf maanden in Noorwegen woon en leef, werd mij gevraagd eens te kijken naar het Noorse voetbal…

Noors voetbal? Hmm ik had er nog niet zoveel over gehoord eerlijk gezegd. Voetbal staat hier niet op zo’n hoog pitje, eerder skiën en andere wintersporten. Noorse mensen zijn niet zo open dus voordat je een beetje geïntegreerd bent, ben je een paar weken verder. Nu had ik het geluk om tijdens een saaie busreis van vijf uur een Noor te ontdekken die al half Europa had afgereisd en die niet zo schuw was. Hij begon uitgebreid te vertellen over het Noorse voetbal. Het kwam er eigenlijk op neer dat de meeste Noren voor Europese (en dan voornamelijk Engelse) clubs zijn - misschien dat dat een van de redenen is dat ze hier zo goed Engels praten: veel Engels voetbal kijken -

Erg benieuwd naar de reden hiervan begon ik door te vragen: het Noorse voetbal staat niet zo hoog aangeschreven. Ze doen niet mee met het WK en hun Premier League is niets vergeleken met die van andere landen. Heel veel Noren die ik spreek zijn voor clubs als Liverpool en Manchester United. Ook ons Nederlandse elftal wordt hoog aangeschreven (misschien wel omdat een aantal spelers in Engeland spelen) en er wordt overal gespeculeerd dat we een goede kans maken op een hoge positie komend WK. Sommige Noren weten hier nog meer over het afgelopen EK en de spelers van ons elftal te zeggen dan menig Nederlander die ik gesproken heb. Dat zegt toch wel iets over ons nationale team lijkt me zo?! Vooral het uitspreken van enkele Nederlandse namen als Dirk Kuyt, Johan Cruijff, Edwin van de Sar en Klaas Jan Huntelaar levert vaak hilarische momenten op (maar zo kan ik ook niks maken van die Noorse namen hier). Ze hebben me al vaak uit proberen te leggen welke spelers uit Noorwegen beroemd zijn, zo is de ex-coach van Heerenveen (Trond Sollied) al vaak genoemd net zoals enkele spelers die in ons kikkerlandje spelen. Helaas geldt voor mij hetzelfde: pff wat zijn die namen toch lastig, dus zij lachen mij net zo hard terug uit: 1-1.

Als ik zeg dat ik zelf ook voetbal, nemen ze dat heel serieus op. Het vrouwenvoetbal staat hier hoger aangeschreven dan het herenvoetbal. Ik ben al menig vrouw in de zaal tegengekomen die zo drie mannen uitspeelt en dan ook nog scoort. Als vrouw zijnde mag je zo in een mannenzaalvoetbalteam meedoen en ze betrekken je er 100 procent bij. Hier wordt erg veel in de zaal gespeeld. Iedere universiteit heeft zijn eigen vereniging en die trainen soms wel vier à vijf keer in de week. Ook spelen ze toernooien en wedstrijden binnen. Het buitenseizoen begint hier een paar weken later dan bij ons. Vrij logisch eigenlijk, als je ziet dat er nu, begin April, nog steeds sneeuw ligt op sommige plekken: het is maar wat je leuk vindt!

Geef mij maar liever een groene wei met wat meer ruimte. En ik verkies toch liever mijn eigen fijne damesteam dan die wat schuwe Noren. En natuurlijk een niet te ontbreken derde helft onder het genot van een heerlijk Nederlands biertje! Een echte derde helft heb ik hier nog niet meegemaakt. Na het zaalvoetballen is iedereen er vrijwel meteen vandoor, hoe dit op zondag is weet ik niet. Wel zijn ze goed in het samen voetbal kijken op een doordeweekse avond (vaak in de bar op de universiteit). Standaard traditie iedere week waarbij menig Noorse man een taxi naar huis moet nemen omdat lopen niet meer mogelijk is. Ik snap niet hoe ze dat doen hoor, aangezien een biertje hier omgerekend 8 euro kan kosten (ik zal dus nooit meer zeuren als ze in Nederland 2 euro voor een biertje vragen!), ik raak niet eens aangeschoten op zo’n avond. Hier liggen de inkomens ook wel iets hoger dan bij ons, maar geef mij maar gewoon de prijzen uit de Zwaluwkantine en de gezelligheid die daar heerst! Over een paar weekjes kan het weer! Kan niet wachten!

Ha det bra fra Norge!
Celine